Türkiye 21 Ocak gecesi yaşanan bir facia ile sarsıldı. Bolu Kartalkaya’da bulunan bir otel- kayak tesisinde gece saat 03.30’da yangın çıktı. Sömestr tatilini nedeniyle otel neredeyse tamamen doluydu. Otelde 238 kişinin konakladığı öğrenildi. Sabah saatlerinde medyaya yansıyan haberlerde önce otelde 6 kişinin öldüğü bilgisi aktarıldı. Ancak sabah haberleri izlerken otelin hala yandığını görüyordum. Gece başlayan yangının sabah saatlerinde hala sönmemiş olması yangının büyüklüğünü gözler önüne seriyordu. Daha sonra internet haber sitelerindeki haberler güncellendi ve malesef otel yangınında can kaybı 10’a yükseldi. Ancak tablonun daha kötü olduğunu hemen herkes hisediyordu. Bolu Belediye Başkanı Tanju Özcan’ın verdiği bir röportajda ölü sayısının daha fazla olduğuna yönelik imaları endişemi daha da arttırdı. Ancak bir süre kesilen veri akışından sonra hükümet yetkilileri vahim bilançoyu açıkladı. Otel yangını faciasında en az 76 kişi hayatını kaybetmişti. Bu benim hatırladığın en ağır trajedilerden biriydi. Tek bir yangın ve 76 can kaybı. Kaç ailenin anıları hayalleri umutları küle döndü. Eşleri, çocukları ve aileleriyle birlikte sömestr tatilini birlikte geçirmek isteyen onlarca ailenin ocaklarına ateş düştü. Ardından başlayan onlarca tartışma… Kimin ihmali var kimin sorumluluğu var inanın giden canların ardından bu tartışmaların hiç bir anlamı yok. Ülkemizde yaşadığımız kaçıncı felaket ve hepsinin ardından aynı tartışmalar… Şimdi yine günlerce yangın tedbirlerini konuşacağız, TV’lere uzmanlar bağlanacak neler yapılması gerektiğini anlatacak. Üzerinden 10 gün geçmeden hepsini unutacağız, hayat kaldığı yerden devam edecek. Ülkemizi yıkan büyük depremde neler yaşadık günlerce konuşuldu ve sonra unutuldu. İş kazalarından sonra, büyük facialardan sonra hep aynı filmi yeniden izliyoruz. Olmayacak biliyoruz ama dilerim ki bu son olur. Faciada hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet sevenleri ve yakınlarına bir kez daha sabırlar diliyorum.

TUNCEL YILMAZ